Migracja śródbłonkowa komórek jednojądrzastych ma kluczowe znaczenie w rozwoju odrzucania alloprzeszczepu i choroby wieńcowej przeszczepu. Adhezja krążących komórek do śródbłonka jest pierwszym krokiem w migracji przez komórki śródbłonkowe. Hodowle komórek śródbłonka ludzkiej aorty zostały ustalone z tkanki aortalnej zebranej w czasie pobrania narządów do przeszczepienia serca, co pozwoliło na zbadanie specyficznych interakcji śródbłonka przeszczepionych komórek jednojądrzastych biorcy. Zbierane nieprzetworzone komórki śródbłonka inkubowano z jednojądrzastymi komórkami biorcy przez 15 minut w celu oceny adhezji. Adhezja komórek jednojądrzastych biorcy do śródbłonka pochodzącego z ich przeszczepu była trzykrotnie wyższa niż adhezja do nieswoistego śródbłonka (93 +/- 20 vs. 30 +/- 11 komórek / pole o wysokiej mocy, P <0,005). Przyczepność swoistą dla przeszczepu hamowano przez preinkubację śródbłonka przeciwciałami przeciwko HLA klasy I (34 +/- 16 komórek / pole o wysokiej mocy, P <0,005). Immunofluorescencja przeprowadzona po adhezji wykazała, że 73 +/- 6% zarówno swoistych, jak i nieswoistych komórek przylegających było monocytami. Zastosowanie oczyszczonych preparatów limfocytów i monocytów wykazało, że limfocyty swoiste dla przeszczepu indukują niespokrewnione monocyty, aby stały się adherentne. Wyniki te sugerują, że limfocyty są wywoływane in vivo w celu rozpoznania śródbłonka pochodzącego z ich przeszczepu, co prowadzi do szybkiego wzrostu adhezji limfocytów i monocytów. Takie rozpoznanie allo może obejmować cząsteczki HLA klasy I śródbłonka [patrz też: przełyk barretta dieta, helikopter zdalnie sterowany allegro, przywra chińska ]